ارمغان دیدار
دو جام یک صدف بودند
دریا و سپهر
آن روز
در آن خورشید
این دردانه مروارید می تابید
من و تو هر دو در آن جام های لعل
شراب نور نوشیدیم
مرا بخت تماشای تو بخشیدند و
بر جان و جهانم نور پاشیدند
ترا هم ارمغانی خوشتر از جان و جهان دادند
دلت شد چون صدف روشن
به مروارید مهر
آن روز
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد