تو جاده ی عشق تو افتاده دلم بخوای نخوای تن به سفر داده دلم اگه توی جاده مه باشه توی راه هزار گره باشه به جای قصر نور یه کلبه توی ده باشه توی گرمای تابستون زیر برف زمستون از جنگل های بی عابر؛ از بیشه های خوش ظاهر از آسمون و از دریا ؛ از اوج فریاد ابرا اگه پر پیچ و خم باشه کوهاش روهم روهم باشه! به عشق تو در راه دلم نگو که گمراه دلم
تو جاده ی عشق تو افتاده دلم بخوای نخوای تن به سفر داده دلم