گل امید
هوا هوای بهار است و باده٬ باده ی ناب
به خنده خنده بنوشیم و جرعه جرعه شراب
در این پیاله ندانم چه ریختی٬ پیداست
که خوش به جان هم افتاده اند٬ آتش و آب
فرشته روی من ای آفتاب صبح بهار
مرا به جامی از این آب آتشین دریاب
به جام هستی ما ای شراب عشق بجوش
به بزم ساده ی ما ای چراغ ماه٬ بتاب
گل امید من امشب شکفته در بر من
بیا و یک نفس ای چشم سرنوشت٬ بخواب
مگر نه خاک ره این خرابه باید شد
بیا که کام بگیریم از این جهان خراب
مرسی که به من سر زدی باز هم از این کارا بکن
فکر من اندی
شه تو را می بوسذ
امید انی است که ذر لخظه های بی کسی ما را زنده نگاه میدارد تا بانیم و اذامه ذهیم
قلبت از امیذ پر باذ و جاودانه
سلام .... از ما احوالی نمی گیرین آقا شهاب .... صدف خانوم ..... خوب هستین ؟؟؟!!!!!
خیلی قشنگ نوشتی دوست خوبم به منم سر بزن که خوشحالم می کنی
سلام خانومی سلام آقا شهاب.خوبین؟ شعرتون که خیلی قشنگ بود.امیدوارم همیشه پر امید و سر زنده باشین.
همیشه گل امیدتان پر برگ و بار .
سلام..می گم شما بلاگ اسکایی ها عجب بی معرفتینا .... از من یاد بگیرین با اینکه وقت سر خاروندن ندارم به همه سر می زنم ...آخه اگه سر نزنم اونجوری بد می شه...می بینم که سایت بلاگ اسکای خراب شده بود وقتی درست شد کسی به ما نگفت ...۶ کیلو تحویل .... اما بالاخره من میرم همه جا نطق می کنم دیگه ...نمی ذارم مردم از حرفای من بی بهره بمونن ... و اما نوشته ی شما بسیار زیبا و قشنگ بود ... کی می گه این شعرا رو ؟ عجب باحاله... اگه وقت کردین و لایق دونستین منو بهم سر بزنین اما من یکی هر وقت آپدیت شین متاسفانه میام نظر می دم..دیگه ببخشید اگه پر چونم دست خودم نیست ... با بای دوستان من ... بهم سر بزنینا